De Alcoholfuik

Escapisme + drank = alcoholfuik

Als je drank meer dan lekker vindt loopt je letterlijk in de alcoholfuik. Overzichtelijk in het begin, niets aan de hand, alles onder controle. Maar eenmaal binnen ga je ongemerkt steeds meer drinken om het zelfde prettige gevoel te ervaren.

Af en toe een alcoholische drank is voor de meeste mensen geen probleem, maar als je wat te verdoven hebt, loop je ongemerkt steeds dieper in de val. Hier een schets hoe dat proces verloopt.

Stabiele drinkers

Je drinkt veilig als je af en toe een glaasje drinkt en het daarbij blijft. In bepaalde levensfasen drink je wel wat meer, bijvoorbeeld tijdens je studie. Het kan ook zijn dat alcohol er voor jou bij hoort, zonder dat het drinken door de jaren heen toeneemt. Jaar en dag drink je, maar altijd bescheiden.

Progressieve drinkers

Als je progressief drinkt blijft alcohol na een stevige drinkperiode meer bij je hangen. Je drinkt wel wat minder, maar je gaat niet terug naar het oude niveau. Dat proces herhaalt zich jarenlang, waardoor je op enig moment stevig drinkt. Langzaam maar zeker krijg je in de gaten dat je niet meer zonder kunt. Je behoort tot de grootste risicogroep van stevige drinkers die meestal nog prima functioneert. Daardoor zoek je ook niet zo snel hulp.

Sprinters, een verhaal apart

Ben je een sprinter dan stijgt het drankgebruik in relatief korte tijd excessief. De snelle toename van het drinken suggereert dat het proces van verdringen (verdrinken) van gevoelens zo acuut en heftig is, dat er geen ruimte lijkt voor bezinning op je eigen situatie. Je bent te zeer in beslag genomen met het drinken. Soms wordt er van buitenaf ingegrepen en bevindt men zich ineens in een afkickkliniek. Daarna begint pas het echte werk. Zoals hier bij De Verslaving Voorbij.